با افزایش سن خردسالان، اسباب‌بازی‌ها غالبا جذابیت بصری خود را از دست می‌دهند و دیگر قابلیت جلب توجه نوزاد را ندارند. در حوالی دو سالگی، تشویق‌های فردی و اجتماعی جذابیت بیشتری برای کودکان پیدا می‌کنند. متخصص شنوایی‌سنجی کودکان، در این سن، از روشی به نام شنوایی‌سنجی مبتنی بر بازی (play audiometry)برای کودکان تا سنین پیش‌دبستانی استفاده می کند. در این روش، شنوایی‌سنجی در قالب بازی بر روی کودکان آزمایش می‌شود. برای انجام این آزمایش، والد یا متخصص کودک در اتاق ضدصوت بر روی زمین می‌نشینند و به کودک آموزش می‌دهند که با شنیدن هر نوع صدایی، عمل مشخصی را انجام دهند، یعنی به عنوان مثال اسباب‌بازی‌های روی زمین را در سطلی بیاندازند. در صورتی که کودک به درستی به پخش صدایی واکنش نشان دهد، فرد همراه کودک اقدام به تشویق و نمایش خوشحالی خود به وی می‌کند. همانند متد VRA که در بالا ذکر شد، این آزمون نیز که برای سن کودکان در بازه‌ی مشخصی مناسب‌سازی شده است، می‌تواند آن‌ها را به قدر کافی مشغول نگاه دارد تا متخصص شنوایی‌سنجی بتواند درک صحیحی از وضعیت شنوایی کودک به دست آورد. در صورتی که کودک از هدفون برای شنیدن اصوات استفاده نماید نیز متخصص می‌تواند به وضعیت هر گوش به صورت مجزا پی ببرد.
هنگامی که کودک به سن مدرسه رسیده باشد، به صورت معمول می‌تواند ثابت بنشیند، ساکت بماند و در صورت شنیدن تحریک صوتی به عنوان مثال دست خود را بلند نماید. در این شرایط کودک می‌تواند از هدفون استفاده کند تا اندازه‌گیری‌ها و آزمون ها بر روی هرکدام از دو گوش به صورت مجزا قابل انجام باشد
