گوش انسان، عضوی از بدن است که وظیفه ایجاد حس شنوایی و حفظ تعادل را بر عهده دارد و  از سه بخش عمده تشکیل شده است: گوش خارجی، گوش میانی و گوش داخلی.

گوش خارجی

گوش خارجی به قسمتی از گوش گفته می شود که قابل مشاهده است. غدد ترشح کننده وکس (موم، جرم و …) گوش در این قسمت قرار گرفته اند. گوش خارجی از اجزای داخلی گوش محافظت می کند و همچنین صداهای اطراف را جمع آوری کرده و بر روی پرده صماخ متمرکز می سازد. گوش خارجی از قسمتهای زیر تشکیل شده است:
لاله گوش که اصطلاحا به آن Pina و یا Auricle نیز گفته می شود و از بافت غضروفی تشکیل شده و توسط لایه پوستی احاطه شده است.
کانال گوش که به آن کانال شنوایی و یا Auditory Canal نیز گفته می شود و صدای جمع آوری شده توسط لاله گوش را به پرده صماخ منتقل می کند.
لایه بیرونی پرده گوش که به آن پرده صماخ، غشای تمپان ویا Tympanic Membrane نیز گفته می شود، یک غشای دایروی شکل بوده که توسط صدا مرتعش می شود.

گوش میانی

قسمت میانی گوش، فضایی است که در پشت پرده صماخ قرار گرفته است و توسط پرده گوش، از گوش خارجی جدا شده است. گوش میانی، از سه استخوان خیلی کوچک تشکیل شده است که اصطلاحا به آنها Ossicles گفته می شود که شامل استخوانچه چکشی (Malleus, Hammer)، سندانی (Incus, Anvil) و رکابی (Stapes, Stirrup) می باشد.  این مجموعه از استخوانچه های متصل به هم، از یک سمت به پرده صماخ و از سمت دیگر به یک پنجره بیضوی شکل در گوش داخلی متصل هستند. ارتعاشات پرده صماخ توسط این سیستم مکانیکی بسیار پیشرفته تقویت شده و باعث ایجاد حرکت در مایع موجود در گوش داخلی می شود.
همچنین در این قسمت از ساختار گوش، انتهای لوله استاش قرار گرفته است که باعث ایجاد تعادل در فشار هوای داخل گوش میانی می شود.

گوش داخلی

گوش داخلی، ارگانهای حسی شنوایی و تعادل را شامل می شود. ساختار حلزونی شکل که اصطلاحا به آن  کوشیلا (Cochlea) نیز گفته می شود، قسمت شنوایی گوش داخلی را تشکیل می دهد و ساختار های نیم دایره ای شکل، در ایجاد تعادل نقش ایفا می کنند.
کوشیلا، یک عضو استخوانی حلزونی شکل بوده که با دو نوع مایع Endolymph و Perilymph پر شده است. ارگان Corti، یک گیرنده حسی درون کوشیلا بوده که سلولهای مویی شکل را در خود جای داده است. سلولهای مویی شکل، گیرنده های عصبی جهت شنیدن هستند.
انرژی مکانیکی بوچود آمده توسط استخوانچه های گوش میانی، به غشای بیضی شکل (Oval Window) فشار آورده و باعث حرکت مایع درون کوشیلا می شود که به نوبه خود باعث تحریک سلولهای مویی می شود. هر فرکانسی باعث تحریک سلولهای مویی متفاوتی می شود. سیگنالهای تولید شده توسط سلولهای مویی، به پالس های الکتریکی تبدیل می شود که توسط عصب شنوایی به مغز ارسال می شود.
علاوه بر حلزون گوش، کانالهای نیم دایره ای شکلی درون گوش داخلی وجود دارد که Utricle و Saccule نام دارند که این ساختار پیچیده، وظیفه برقراری تعادل را بر عهده دارند و از همان مایعی که درون ساختار حلزونی شکل، قرار دارد، پر شده است