سمعک‌ها غالبا معمول‌ترین شیوه‌ی درمان کاهش شنوایی هستند.
در انتخاب نوع و شیوه‌ی درمان، عوامل مختلفی دخیل هستند که از جمله‌ی آنها می‌توان به شدت کاهش شنوایی، نوع آسیب و سبک زندگی فرد مبتلا اشاره کرد. متخصص شنوایی ممکن است برای رفع مشکلات گوناگون، اقدامات مختلفی را انجام دهد و بنا بر تشخیص وی اقدام به جراحی یا تجویز دارو شود.
هنگامی که مداخله‌ی پزشکی در شرایط بیمار نمی‌تواند موثر واقع شود، استفاده از سمعک برای بسیاری از افراد راه حل جایگزین و مناسبی خواهد بود. سمعک‌ها در رنگ‌ها، مدل‌ها، ابعاد و سطوح قیمت گوناگون عرضه می‌شوند و بسته به نیازهای مختلف افراد تکنولوژی‌های گوناگونی را در اختیار مصرف‌کنندگان آنها قرار می‌دهند.
پیشگیری از آسیب‌های شنوایی
بسته به نوع افت شنوایی و علت کم شنوایی، می‌توان با استفاده از روش‌های پیشگیری گوناگونی از بقای سلامت شنوایی افراد اطمینان حاصل کرد. یکی از انواع کاهش شنوایی که می توان به آسانی از آن پیشگیری کرد، آسیب‌های مرتبط با قرارگیری در معرض صدا های ناهنجار و شدید است. از آنجا که این نوع  کاهش شنوایی عموما موقتی است، افراد می‌توانند با پیشگیری از قرارگیری در معرض این صداها و یا استفاده از محافظ‌های شنوایی مناسب مانندگوش‌گیرها (Earplug) یا گوشی‌های ضد صوت (Noise Cancelling Headphone)، مانع بروز این نوع آسیب‌ها شوند.
گوش‌گیر‌ها (Earplug) یک نوع از انواع محصولات محافظت از گوش در برابر صداهای بسیار بلند هستند. آنها عموما از موادی ساخته می شوند که مانع از عبور صدا می‌شوند و در ابعاد مناسبی عرضه می‌شوند تا درصورت استفاده‌ی صحیح، مانع ورود اصوات مزاحم و مضر به گوش شوند.
گوشی‌های ضد صوت (Earmuff) و یا هدفون های نویز کنسلینگ (Noise Cancelling Headphones) نیز انتخاب دیگری برای محافظت شنوایی هستند. این گوشی‌ها محافظت بیشتری از گوش به عمل می‌آورند و در زمان‌های طولانی‌تر یا شدت‌های بالاتر اصوات ناهنجار، قابل استفاده هستند. این وسیله ها با قرارگیری بر روی گوش و پوشاندن کل آن مانع انتقال اصوات مزاحم از طریق مجرای شنوایی می‌شوند.